ورود
وضعیت : ناموجود
افزودن به سبد خرید
توضیحات اثري است از تري ديري به ترجمه ي پيمان اسماعيليان و چاپ انتشارات افق. نويسنده ي كتاب پيش رو با زبان شيرين طنز به بيان قصه ي سربازان و سلحشوران سياه پوش سوار بر اسبي كه ميان سال هاي 1000 تا 1600 ميلادي جنگيدند، مي پردازد و از خانه هاي آنان كه دژهايي با راهروهاي دراز و ترسناك و سياهچال هايي هولناك بودند، مي گويد. گزیده ای از کتاب خيلي ها نمي دانند كه زن ها هم همراه مردان به جنگ هاي صليبي مي رفتند، در جنگ دوم صليبي زنان هم شانه به شانه ي مردان مي تاختند و البته يك بري روي زين اسب مي نشستند. مورخي كه اين صحنه را ديده بود، حسابي جا خورده بود! جنگجويان صليبي بيشتر پيرزنان را با خود مي بردند كه دو وظيفه داشتند: يكي اينكه لباس هايشان را برايشان بشويند و دوم اينكه سرشان را شانه كنند، طوري كه شپش هايشان گرفته شود. نقل مي كردند كه كارشان از ميمون هم بهتر بود. در جنگ سوم صليبي زنان بسياري در محاصره ي عكا حضور داشتند. آن ها با كاردهايي عظيم به ترك ها حمله مي كردند و سرهاي خون چكان آنان را با خود به خانه مي بردند.